Ao comezo do congreso Atom by Atom, máis que a nanociencia, a divulgación
2009/09/29 Lakar Iraizoz, Oihane - Elhuyar Zientzia
O primeiro día do congreso, con todo, non tivo moito peso a nanociencia e a nanotecnoloxía. Nos próximos dous días os expertos centraranse nestes temas. O de onte foi o paso previo ao descenso á nanoescala.
A conferencia de benvida, impartida por Txema Pitark, Pedro Miguel Etxenike e o Lehendakari Patxi López, destacou en poucas palabras a importancia da investigación da nanociencia, a importancia da cultura científica da sociedade e a importancia de destinar fondos públicos á investigación, respectivamente.
Por detrás, Sir Harold Kroto, gañador do Premio Nobel de Química en 1996, ofreceu una conferencia inaugural. O tema foi a ciencia, a sociedade e a sustentabilidade. Una vez máis, a nanociencia e a nanotecnoloxía foron poucas as palabras de Kroto. Pero a divulgación, por milleiros, demostrou a súa habilidade paira comunicarse. E ao Zinemaldia que acaba de pasar tamén lle fixo chiscadelas.
De feito, realizou un percorrido ao longo da súa vida ao comezo da charla paira explicar por que se fixo investigador. Entre outras cousas, mencionou un ensaio como actor en época escolar e mostrou una fotografía dunha obra de teatro cos seus compañeiros. Alí destacou a dous personaxes, el e un dos seus compañeiros, e dixo: "Ao final non fun actriz e menos mal! O meu adxunto agora é actor e mira o seu aspecto", e mostrou a foto de Gandalfa, protagonista da serie de películas O Señor dos Aneis. De feito, o seu compañeiro era Ian McKellen, actor galardoado este ano co premio Donostia do Festival. Mentres dicía todo isto, ademais quita a chaqueta e a camisa que levaba vestida, deixando ao descuberto a camiseta que tiña debaixo, igual que a que tiña Ian McKellene o día que recibiu o premio: Camiseta promovida por Donostia como capital europea da cultura.
Con iso conseguiu conquistar a todos os públicos. A partir de aí falou da importancia da ciencia na sociedade. Daba continuos toques de humor ao que dicía. O que dixo eran cousas de gran peso. Sinalou, por exemplo, que paira obter financiamento paira levar a cabo as investigacións, piden que se garanta que se obterán resultados frutíferos. Os investigadores, con todo, "non sabemos até onde chegarán as investigacións que realizamos". Puxo como exemplo o que el viviu. Recibiu a novela por descubrir o fullereno, e hoxe en día o fullereno fabrícase industrialmente, "pero cando nós descubrímolo estabamos a estudar a química das estrelas". Nese momento non o previron, non o podían prever, os usos que acabaron de atopar. "A ciencia non se pode predicir, iso é así. Non é a miña culpa", dixo.
Tamén comentou cales son as maiores achegas que considera a química: anestesia e penicilina. Na época en que se inventaron, achegaron un gran beneficio á sociedade. Con todo, os problemas van cambiando e necesítanse investigadores que resolvan eses problemas. Subliñou que o futuro depende dos científicos: "Cando es científico dásche conta de que o futuro depende de ninguén".
A investigación é, por tanto, imprescindible e tamén a presenza de persoas que realizarán as investigacións. É necesario crear un espírito de investigación entre os mozos paira ser investigadores no futuro. Ao falar de investigadores que fixeron grandes descubrimentos, como Einstein, destacou que se lles mostran fotos de antigos. "Os vellos científicos non son referentes paira mozos. Cal é un dos personaxes que a mocidade considera un referente?" preguntando mostrou una foto de Tom Cruis. "Isto non é científico, isto é científico".
Ao finalizar a charla achegáronse bastantes persoas paira sacarlle fotos. Como una estrela de Hollywood. Aínda non se afastou o ambiente creado no Zinemaldia? Quen sabe. Kroto, polo menos, representou perfectamente o que dicía.
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia
