}

Farmacogenética paira problemas cardíacos

2001/04/27 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia

A primeira aplicación da farmacogenética en patoloxía cardiovascular realizada polo Instituto Nacional de Estudos Médicos e Sanitarios de Francia tivo éxito. Este traballo foi realizado en colaboración cos cardiólogos de Lille e demostrou que un medicamento moi utilizado en pacientes con risco de recaída tras a angioplastia das arterias coronarias non é beneficioso.

Cando se pecha ou impide o calibre das arterias coronarias aparecen graves problemas como o infarto de miocardio ou a angina de peito. A solución máis común é a angioplastia, é dicir, a limpeza arterial cunha sonda. Con todo, pasados seis meses, algúns pacientes volven apertar os vasos sanguíneos como antes. Paira evitalo, durante a angioplastia introdúcese una prótese metálica tubular.

Hai catro anos, Philippe Amouyel e o seu equipo demostraron que os pacientes que teñen una forma determinada (genotipo DD) dun xene que controla una encima (ECA ou encima da conversión da angiotensina) tiñan catro veces máis risco de sufrir problemas despois da angioplastia, aínda que estes enfermos puxeran próteses. O grao de encima en sangue nestes pacientes é superior ao doutros trazos xenéticos. Ante esta situación, pensaron que os tratamentos con inhibidores da encima ECA poderían ser efectivos. Estes tratamentos son frecuentes contra a hipertensión.

Con todo, obtiveron un resultado inesperado e os inhibidores da encima ECA viron aumentar o risco de sufrir problemas tras a angioplastia nun estudo realizado con 91 pacientes. Todas tiñan genotipo DD e a angioplastia acompañábase de prótese. Dividíronse en dous grupos: aos primeiros déronlles quinapril, molécula que inhibe o xene que produce a ECA; aos segundos só lles deron un placebo. Analizáronse durante seis meses e os inhibidores viron que tiveron máis problemas. De feito, o diámetro das arterias destes pacientes reduciuse máis que o do grupo de control. A modo de explicación dos resultados, os investigadores propuxeron que a inflamación inhibidora causada pola prótese aumenta.

En consecuencia, os investigadores advirten que o tratamento habitual en pacientes con genotipo DD é prexudicial. Así mesmo, sinalan que o tratamento debería axustarse ás características xenéticas dos pacientes.

Gai honi buruzko eduki gehiago

Elhuyarrek garatutako teknologia