Van Allen, James Alfred

1995/08/02 Azkune Mendia, Iñaki - Elhuyar Fundazioa | Kaltzada, Pili - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa

• Biografiak

(1914)

Físico estadounidense nacido en Mount Pleasant de Iowa en 1914. Foi á universidade da súa cidade natal onde se licenciou en 1935. Para entón era evidente que lle gustaba a investigación. Aínda sendo estudante realizou as primeiras medicións sobre os raios cósmicos. Se doctoró en 1939 e desde entón foi xefe do departamento de física da Universidade de Iowa.

Durante a Segunda Guerra Mundial deseñou un novo sistema de aproximación por radio. A súa invención facilitou a localización do obxecto que se pretende atacar emitindo ondas de radio. A medida que se achega a este obxecto, a nova arma pode pasar de localización a ataque. No caso dos explosivos, o novo sistema de Van Allen aumentou a eficiencia das armas convencionais. Nesta época formouse no traballo práctico. Decatouse da importancia da miniaturización nestas tarefas. O obxectivo principal das súas investigacións foi facilitar o acceso a pequenos aparellos eléctricos.

Ao finalizar a Segunda Guerra Mundial, Van Allen tivo a oportunidade de coñecer os foguetes V-2 utilizados polo Exército alemán. Ademais de coñecelos, utilizounos paira as súas investigacións. Van Allen, que quería medir a intensidade dos raios cósmicos, introduciu nos foguetes V-2 o aparello miniaturizado deseñado por el. Cando se obtiveron os primeiros resultados deste proxecto de investigación, Van Allen non quedou do todo de acordo. Os seus aparellos de medida detectaron que a radiación de raios cósmicos era moi alta, pero a partir de certo nivel non indicaban nada. Van Allen cumpriu moitos anos paira redondear o deseño dos aparellos de medida e logrou o seu soño cando lanzaron o satélite "Explorer IV" en 1958. Van Allen postulou que o nivel de radiación no espazo era moito maior do que se pensaba até entón. Doutra banda, observou que ao redor do campo de magnetismo da Terra xéranse estruturas en forma de cintos e sinalou que o estudo da magnetosfera debía fixarse nestas bases. Na actualidade estas estruturas de radiación denomínanse cintos de Van Allen en honra ao seu descubridor.

As primeiras bases paira o lanzamento de satélites púxoas o propio Van Allen cando empezou a utilizar foguetes e globos nas súas investigacións. En 1955 o presidente dos EEUU anunciou o primeiro lanzamento, pero se lles adiantou o "Sputnik 1" ruso. Van Allen nunca aceptou a segunda parada na recentemente iniciada carreira de satélite. Foi nomeado xefe do proxecto Vanguard e ao seu ao redor reuníronse moitos dos mellores físicos da época. Este ambiente competitivo que se xeneralizou entre os científicos puxo en marcha numerosas investigacións, como se puido comprobar posteriormente.