Debuxos animados de pluma a computador
2005/04/01 Kortabarria Olabarria, Beñardo - Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria
O xornalista inglés John Stuart Blackton presentou publicamente en abril de 1906 a película Humorous Phases of Funny Faces. Foi a primeira película realizada mediante a técnica de debuxos animados.
Con todo, o camiño dos debuxos animados xa estaba aberto. XIX. Varios dispositivos que se inventaron a mediados do século XX iniciaron a actividade ciclista. O zootropo, por exemplo, foi un dos primeiros. Foi inventado polo inglés William George Horner. Tratábase dun cilindro metálico, rotatorio, con orificios laterais que permitían observar os debuxos colocados no interior do cilindro. Os debuxos eran da mesma cousa ou corpo, colocados a continuación. Así, ao accionar o cilindro rapidamente parecía que se movían.
Nos anos posteriores ao zootropo, con diversas melloras, creáronse novos dispositivos de nome singular: O fenaquisticópio de Joseph Plateau, o taumatropo de John Ayton, ou o praxinoscopio de Emile Reynaud, por exemplo. Reynaud logrou mellorar a calidade das imaxes e proxectar movementos non cíclicos. A praxinoscopia foi fundada en 1877, pero posteriormente o francés mellorou notablemente: conseguiu proxectarse sobre cintas perforadas. Até 1892 actuou en París.
A primeira película de Stuart Blackton foi seguida pola segunda, titulada The haunted house. A segunda película do xornalista inglés tivo un gran éxito e pronto se estendeu entre os cineastas a técnica que provocaba o movemento de cousas sen vida. Os monicreques, as bonecas, o mobiliario… cobraron vida. Así naceu a animación.
A verdadeira revolución
Nos próximos anos déronse pequenos avances pero imprescindibles. Una delas, una folla transparente de celuloide, revolucionou o mundo fantástico dos debuxos animados. Foi patentado polo estadounidense Earl Hurd. As follas transparentes permitían superponer nun fondo fixo os debuxos que reflicten diferentes movementos. Con outras melloras, o avance foi continuo. Por exemplo, o rotoscopio dos irmáns Fleischer permitía calcar debuxos animados sobre as proxeccións de personaxes reais, Walt Disney soou os debuxos... Tom e Jerry, Popeye e o gato Félix convertéronse en famosos.
Grazas ao avance tecnolóxico, os trucos e os efectos adquiriron cada vez máis forza entre os debuxos animados. Niso, o computador foi un fito. O computador creou e está a provocar una liña moi clara entre o pasado e o futuro dos debuxos animados.
Debuxos 3D
É difícil distinguir entre o real e o creado mediante debuxos. Outras veces é moi evidente que son debuxos, pero teñen formas, movementos e comportamentos moi reais. Todo iso conséguese a través dos computadores, mediante debuxos en tres dimensións.
Existen varias formas de crear debuxos en tres dimensións. Moitas veces parten dun debuxo do que se quere conseguir. Colócanse una vista anterior e lateral do debuxo e introdúcense nun cubo. A continuación, o cubo divídese unha e outra vez e estes subtramos se modelan paira crear formas que se axustan ao debuxo inicial.
Una vez creado o corpo débese preparar paira animar a imaxe. Paira iso créase un esqueleto tomando como modelo o esqueleto humano. Establecer unións entre ósos e entre ósos e músculos adxacentes. Desta forma, ao mover o óso tamén se moverán os asociados. Na secuencia de imaxes, con todo, basta con fixar determinados movementos do corpo; todos os intermedios calcúlaos o computador.
Existe outra técnica paira crear movemento: Motion Capture. Mediante cámaras e sensores, o movemento dun actor captúrase e introdúcese no computador. Os sensores colócanse nas principais articulacións dunha persoa e a persoa realiza os movementos que require o guión.
Paira dar ‘vida’ ao personaxe hai que engadir, ademais do movemento, a linguaxe. Hoxe en día non se crea o movemento oral paira una lingua concreta, xa que as producións de debuxos animados dóbranse normalmente a moitas linguas. O mercado dos debuxos animados é moi amplo.
A partir de aí, só falta colocar ao personaxe no terreo de xogo correspondente. Ese é o proceso de creación de 3D. O seguinte paso é engadir os fondos. Poden ser bidimensionales ou tridimensionales, independentemente da técnica coa que nazan os personaxes. É a capacidade dos computadores.
