}

Plantas carnívoras

2000/11/05 Kortabarria Olabarria, Beñardo - Elhuyar Zientzia

A pesar de vivir bastante lonxe de Estados Unidos, moitas veces o eco das súas peripecias non pode escapar, aínda que sexa ignorado. Sabes, entre outras cousas, que se puxo agora de moda? Plantas, plantas carnívoras. Se a noticia é curiosa, quizá non sexa desas xoias, pero polo menos serve paira espertar interese. Quen sabe algo sobre plantas carnívoras?

As plantas carnívoras atraen, atrapan e devoran aos seres vivos. En caso de telas en casa, estas plantas deben conservarse no interior da casa, xa que requiren unhas condicións de temperatura e humidade estritas paira poder vivir. Segundo os expertos, as plantas carnívoras atópanse nos invernadoiros dos gustos.

As plantas carnívoras viven do consumo de pequenos insectos e non por casualidade. Non hai máquinas sen enerxía. A maioría dos seres (por non dicilo todos) reciben do Sol a enerxía que necesitan. As plantas tamén aproveitan a enerxía luminosa do Sol paira crear e vivir a vida. Mediante o proceso de fotosíntesis, as plantas converten o dióxido de carbono do aire en materia orgánica. Esta enerxía que se almacena nas plantas (xa son utilizados paira completar o seu traballo en hidratos de carbono, proteínas, lípidos…). O resto de alimentos, incluídos minerais, inorgánicos, extráense do chan. Cando a terra é pobre, cando a planta non ten os alimentos que necesita, a planta non pode completar o seu ciclo de vida e morre. As plantas carnívoras teñen que crecer neste estado.

Na natureza, este tipo de vexetación prodúcese xeralmente en zonas de lagos. A terra dos lagos é en si bastante pobre, ten pouco nitróxeno, e só con ela as plantas non poden producir todas as proteínas necesarias paira poder vivir. Por tanto, os carnívoros tiveron que adaptarse a esta situación na evolución. Paira obter proteínas non atoparon mellor solución que comer carne, é dicir, insectos, crustáceos, arácnidos, etc. Con todo, si as plantas que se alimentan de pequenos insectos prodúcense en zonas onde a terra é rica, poden completar o seu ciclo de vida sen inxerir insectos.

Paira a obtención da comida, as plantas carnívoras utilizan diversas técnicas. Algúns se serven de cores atractivas paira a caza, outros de cheiro, hai outros que conseguen a comida con sustancias que se pegan, etc. Normalmente son plantas de movemento moi lento, pero hai excepcións. As plantas do xénero Utricalaria, por exemplo, son moi rápidas, poden capturar insectos en menos dun segundo. As plantas carnívoras atópanse no cinco continentes, pero sobre todo en zonas húmidas. No entanto, tamén se poden atopar en secaderos. Por exemplo, a planta de Drosophyllum Lusitamicum crece en lugares secos e dispersa as súas raíces polo subsolo paira obter a auga que necesita. Salvo excepcións, a auga é imprescindible paira as plantas carnívoras. Non a calquera auga! Aínda que se pode pensar outra cousa polo visto nas películas de ciencia ficción, estas plantas son moi sensibles. Por tanto, necesitan auga moi limpa, natural, sen cloro.

Quizá a máis coñecida das plantas carnívoras sexa a do xénero Dionea. Estas plantas crecen en humidais. No bordo das súas follas ven pelos que forman una estrutura similar ás mandíbulas. Cando un ser toca algún destes pelitos, as follas da planta péchanse e atrapa o que hai dentro. Nese momento a planta empeza a comer, libera zumes e fai a dixestión. As follas volven abrirse tras finalizar a dixestión, tras pasar un par de semanas. Ademais dos insectos que capturan, as plantas do xénero Dionea poden comer outras cousas, como o queixo, a clara de ovo ou as pequenas porcións de carne, pero non tomará alimentos que non poida dixerir. A captura, pero as solta inmediatamente. Tras 3 a 4 ocasións, a folla presa retárdase.

As plantas do xénero Dionea teñen un gran éxito entre os amantes das plantas, e si está de moda, son Dioneak. Véndense como bulbos moi pequenos e plántanse nunha turba moi fina. Para que a planta estea a gusto, a temperatura debe estar sempre entre 10 e 30 graos centígrados. Hai que dar moita auga a Dionea, pero non hai auga clorada. Utilizarase preferentemente auga de choiva, aínda que cando non sexa posible poderase utilizar tamén destilada. Os Diones tamén necesitan moita luz. Por iso, tamén se pode colocar nas caldeiras solares, pero hai que ter en conta que non se recomenda una temperatura superior a 37 graos. As súas flores salguen en decembro. Teñen forma estrelada e cinco pétalos brancos. Se se pon ao sol, o interior das follas ponse vermello e vermello. As follas máis vellas vólvense negras coa chegada do outono. A imaxinación creou grandes carnívoros vexetais famentos capaces para comer tantos animais como seres humanos. Pero non hai por que preocuparse, podes ir á tenda e comprar tranquilamente algunha planta carnívora ou Dionea, porque non hai deses xigantes na realidade.

Publicado en 7

Gai honi buruzko eduki gehiago

Elhuyarrek garatutako teknologia