Pegada de carbono de hortos urbanos superior á da agricultura convencional, con excepcións

2024/02/05 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Ingurumena
• Nekazaritza

A agricultura urbana está estendida como un beneficio para facer máis sostibles as cidades e os seus sistemas de alimentación. Con todo, até o momento non existían moitos estudos científicos sobre a pegada de carbono que producen os hortos urbanos, nin que os comparasen cos da agricultura convencional. Para cubrir este baleiro, levouse a cabo unha ampla investigación en Europa e EEUU que, en xeral, sinala que a pegada de carbono dos hortos urbanos é seis veces maior que a da agricultura convencional, pero hai excepcións. Ademais, identificáronse as formas de facer máis sostibles os hortos urbanos.

O estudo foi dirixido por investigadores da Universidade de Michigan (EEUU) e publicado na revista Nature cities. Utilizouse unha metodoloxía rigorosa para medir con precisión a pegada de carbono dos alimentos de orixe diversa. Por exemplo, sinalan que, en moitos casos, céntrase no transporte e, neste sentido, os alimentos das hortas urbanas teñen unha vantaxe notable. Pero hai outros aspectos.

Por exemplo, distinguíronse tres tipos de hortos urbanos: os destinados á produción, os realizados en xardíns individuais e os veciños ou comunitarios. E na agricultura convencional tamén hai grandes diferenzas de lugar a lugar e de barán de alimento. Por exemplo, o 96% das cebolas que se consomen en Alemaña proceden de: Alemaña (71%), España (13%) e Holanda (1%).

Tendo en conta todos estes aspectos, realizouse unha recollida detallada de datos en 73 puntos de cinco países: Francia (París e Nantes), Alemaña (rexión de Rin-Ruhr), Polonia (Gorzow Wlkp), Reino Unido (Londres) e EEUU (Nova York).

Así se conclúe que, en xeral, a pegada de carbono das hortas urbanas é seis veces maior que a da agricultura convencional (420 g _{de CO2 e} 70 g de CO2 por froita _ou verdura, respectivamente). Pero hai excepcións en función do alimento e do tipo de horta: os tomates das hortas urbanas son máis sostibles e os hortos coidados polo individuo.

Por tanto, que alimento crece e como (impulsando a xestión circular da auga e os residuos, por exemplo) son claves para que as hortas urbanas sexan máis sostibles. Tamén se menciona o beneficio social que xeran as hortas urbanas.