DIPC10: Moléculas "salvaxes", paixón pola precisión e predición da futura "idade de ouro"

2010/09/30 Aulestiarte Lete, Izaro - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa

• Fisika
• Kimika

Dudley Herschbach (San José, California, 1932) iniciou con moito humor o seu discurso. Debido a pequenos problemas técnicos coas transparencias preparadas paira a presentación, pronto realizou a relación entre a "vibración" da pantalla da sala e o seu tema de fala. Tratouse do percorrido realizado durante este século paira dar a coñecer a dinámica máis profunda de cada choque entre moléculas "salvaxes". Foi el quen na súa mocidade espertou a paixón do químico.

Yuan T. Xunto a Le, Herschbach foi un dos primeiros científicos en utilizar a técnica de feixes moleculares na investigación química. Non só lembrou as achegas dos químicos que acompañou, senón que, por exemplo, comparou a falta de ferramentas que había nos seus inicios coa situación actual. "Os logros chegaron lentamente pero chegaron. E afortunadamente hoxe podemos ver as reaccións químicas con moito máis detalle". A gama supersónica, as técnicas espectroscópicas con especial aproveitamento do láser e os métodos de percepción actuais moi sensibles, entre outros. Expuxo algúns casos e exemplos prácticos habituais e finalizou a súa intervención sinalando os retos de face ao futuro.

Theodor Hänsch (Heilderberg, Alemaña, 1941) dedicouse á precisión. "Un profesor díxome que había que mirar onde ninguén máis mirara. E eu son afortunado porque me dei conta de que a min me daba a oportunidade o láser", explicou. En 1970 Hänsch inventou un tipo de láser que produce pulsos de luz de moi alta resolución. E a finais dos 90 participou tamén na creación dun novo método paira medir con maior precisión a frecuencia da luz láser, mediante un dispositivo chamado optical frequency comb generator.

Explicou que a súa principal motivación ao longo da súa traxectoria foi a curiosidade e mostrou a súa satisfacción polos seus logros. Explicou, por exemplo, que os peitees láser están a cambiar radicalmente a espectroscopia molecular, "e utilízanse en laboratorios de todo o mundo con varias aplicacións". Se se utiliza paira calibrar espectrógrafos astronómicos, por exemplo, tamén dixo que permite buscar planetas en sistemas solares afastados.

Frank Wilczek (Mineola, Nova York, 1951) falou sobre o acelerador LHC. Con moitos chistes, destacou con convencemento que a física básica está preparada paira dar grandes pasos nos próximos anos, e paira conseguilo LHC é "una ferramenta realmente brillante". Describiu a ferramenta como obxecto físico e como proxecto de enxeñaría.

Lembrando as distintas épocas de ouro que existiron até agora na física, Wilcz cre que a nova era do futuro pode vir grazas ao LHC. Na súa opinión, precisamente, permitirá comprobar se as ideas que aparecen nas leis fundamentais da física describen adecuadamente a realidade. A súa foi una presentación multimedia na que o científico demostrou una gran capacidade de divulgación e comunicación.