Un polímero procedente de crustáceos de crustáceos é apto paira terapia génica

Imaxe da introdución de nanopartículas nas células neuronais primarias humanas. En azul, os núcleos das células; en verde, o citoesqueleto das células; en vermello

Mireia Agirre Díaz, Departamento de Farmacia e Ciencias dos Alimentos da UPV, demostrou que un oligoquitosano é apto paira transportar fragmentos de ADN ao interior das células. Este oligoquitosano é un polímero natural derivado do exoesqueleto de crustáceos e é de baixo peso molecular comparado con outros oligoquitososanos utilizados con este fin en terapia génica.

Na súa tese doutoral, Agirre demostrou que o oligoquitosano protexe adecuadamente o ADN a transportar e introdúceo correctamente no interior da célula para que posteriormente xere a proteína necesaria na terapia.

En concreto, Agirre demostrou que o oligoquitosano serve paira dúas novas aplicacións: por unha banda, paira influír nas células tumorales e por outro, paira tratar as enfermidades do sistema nervioso central. O investigador explica que o seguinte paso é probar en animais en aplicacións concretas e con ADN terapéutico. De feito, nas probas realizadas até o momento comprobouse que é adecuado paira o transporte de grandes fragmentos de ADN, pero este ADN non era terapéutico.