}

Gravación de pensamentos

1999/02/21 Kortabarria Olabarria, Beñardo - Elhuyar Zientzia

Que pensa iso que está sentado no banco do parque? E o outro que vai con présas, que pensa? Que desesperación terá o seu compañeiro? Si soubese que el tamén me quere, sen dúbida confesaríalle que eu tamén o quero… desde hai tempo o home quixo saber o que pensa o outro. Este desexo non é de onte pola mañá, e as técnicas que se están desenvolvendo nos últimos tempos fan que estea en condicións de levarse a cabo.

Non todos os pensamentos son iguais; algúns, os máis simples, xa se poden gravar, entre outros, os que afectan o movemento do corpo. Corrixir os ollos paira coller un vaso de auga ou ler estas liñas son pensamentos que se estudan e pódense coñecer na actualidade. Outros pensamentos relativamente fáciles de atopar son as emocións; os detectores de mentira, por exemplo, son antecedentes de máquinas que poden gravar o pensamento. Aínda que non son capaces de ler o pensamento, os detectores de mentira poden interpretar as reaccións fisiológicas que se producen como consecuencia de certas emocións. Pensamentos máis complexos, como o da memoria, escapan aos instrumentos de análises actuais.

O traballo no cerebro é basicamente eléctrico. Por iso os pensamentos pódense considerar como estímulos eléctricos, captables, ampliables, descodificables e reconducibles en función da vontade que controla a quinada. Desde este punto de vista, é evidente que o circuíto cerebro ten una gran similitude con outro sistema: o computador. É por iso que actualmente se están desenvolvendo estudos paira adaptar o formato de información que circula polo cerebro ao formato de información que circula polos computadores. Independentemente da técnica que se utilice paira conseguir esta adaptación de formatos, finalmente os pensamentos deberán converterse en códigos binarios para que o computador poida tomalos. O código binario é una nariz paira recoller datos. No día a día almacénanse e utilizan nos computadores numerosas imaxes, sons e textos de código binario.

Proxectos e prototipos

Cada vez son máis as organizacións que están a investigar as vías de lectura de sinais cerebrais e cada vez son máis as que están a realizar prototipos. Moitas destas iniciativas están a enfocarse a mellorar a comunicación entre os diminuídos físicos profundos, como os parapléxicos e os tetrapléxicos. A estes diminuídos conéctaselles a interfaz, una ferramenta capaz de enviar ao computador a quinada nerviosa que utilizan paira dar a orde a algunha parte do corpo. Paira iso non é necesario que estes estímulos nerviosos actúen sobre os músculos. Xa se desenvolveron prototipos de computadores que reciben e responden a estas directrices básicas. Deste xeito, o reducido, dependendo da intensidade nerviosa que poida enviar, pode facer frases na pantalla do computador, ordenar ao computador que acenda a luz ou a calefacción, dar sinal de que alguén vinga ou cumprir ordes sinxelas similares. Por tanto, está claro que o avance foi enorme, sobre todo paira facer fronte aos problemas de saúde e incomunicación desta sociedade.

Investigacións secretas

Do mesmo xeito que noutros casos de desenvolvemento, neste caso da lectura do pensamento, pódese facer outra lectura, xa que esta técnica que se está desenvolvendo pode ter todo tipo de aplicacións. É certo que a maioría das investigacións están a desenvolverse no ámbito sanitario, pero tamén se está dando prioridade ás investigacións de carácter militar. Por exemplo, conducir avións con pensamento. Está claro que se un condutor de avión conseguise controlar o avión con pensamento, tería unhas vantaxes moi superiores ás do condutor habitual mellor preparado. A investigación está baseada na frecuencia das ondas cerebrais. Se se adestra correctamente, os condutores de avións poden ocasionar pequenas fluctuaciones na frecuencia das súas ondas cerebrais, que o sistema comprenderá como ordes asociadas. A investigación aínda non deu resultados, pero parece que algo pode vir por ese camiño. Devandito estudo comezou fai 30 anos polo exército estadounidense, pero até principios desta década non aceptou que se estivese facendo.

Problema difícil saída

Nunca se pode dicir que a investigación chegue ao obxectivo que cada un queira. Con todo, á vista do que están a facer, a cuestión de tempo e desenvolvemento técnico parece ser que a gravación completa do pensamento sexa una realidade algún día. Desde o punto de vista da comunicación, a técnica que se está desenvolvendo ten as súas vantaxes, xa que permite mellorar a comunicación entre os seres humanos. Desde o punto de vista da intimidade, chega una gran ruptura, xa que se poderán coñecer os pensamentos de calquera persoa. O desenvolvemento da técnica abre novas xanelas e obxectivos científicos que poden dar resposta a preguntas que a humanidade sempre quixo resolver: que sente ao chegar a morte? Que pasa co pensamento despois da morte? etc.

A gravación completa do pensamento require una completa compatibilidade de comunicación entre o cerebro humano e a máquina. Non só iso, tamén aparecen novas oportunidades no campo da investigación, como a fusión da intelixencia artificial e a intelixencia natural. Non parece, en principio, que a máquina máis avanzada dos anos seguintes poida ter conciencia -o trazo que caracteriza á máquina e ao humano-, pero que pasaría si ao computador se lle añadiun tecido cerebral vivo? Estariamos ante un procesador de datos con psique? Quen sabe! Afortunadamente e de momento, a gravación de todo o pensamento e o computador con intelixencia natural e artificial están máis preto da ficción que da ciencia.

Publicado en 7

Gai honi buruzko eduki gehiago

Elhuyarrek garatutako teknologia