Na cima do mundo con roupa vella
2006/08/06 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia
George Mallory e Sandy Irvine tentaron subir ao Everest en 1924. Tiñan bo tempo e levaban botellas de osíxeno, pero non volveron. Víronas por última vez o 8 de xuño, cando estaban a tentar superar un dos obstáculos que se atopan no camiño da cima. Desde entón non se coñeceu ata que en 1999 descubriron o corpo de Mallory na vertente norte do Everest.
Mallory e Irvin deixaron un amigo Kodak cunha cámara de fotos. Buscaron a cámara paira comprobar si había fotos tomadas na cima. Lamentablemente non había cámaras ao redor do corpo. Irvine tiña cámara? É moi posible porque Irvin gustaba moito a fotografía, pero non atoparon a pegada de Irvine.
Sen probas
Aínda que non atoparon probas claras, os partidarios de Mallory e Irvine seguen buscando pistas. Non só iso, senón que queren demostrar que é posible que sexan os primeiros en chegar. E é que, segundo moitos expertos, era imposible chegar a esas alturas co material e a roupa que tiñan. E tentárono anular. Proba e consegue.
Precisamente leste mesmo ano demostraron que as pezas que tiña Mallory eran aptas paira subir ao Everest: Graham Hoyland, una das sobriñas do seu amigo que deixou a cámara a Mallory e Irvine, sóbese ao Everest cunha copia das roupas de Mallory.
Paira confeccionar as súas roupas baseáronse nas pegadas das pezas que tiña o corpo de Mallory. Expertos das Universidades Lancaster, Leeds, Southampton e Derby realizaron unha análise do vestiario de Mallory. A continuación realizouse una copia das pezas e estudouse si son aptas paira circular polo monte.
Como as cebolas
Como na actualidade, Mallory levaba varias capas. A diferenza está nos materiais e no número de capas: os tecidos sintéticos de última xeración estaban substituídos por la e algodón, cun total de oito capas.
A capa exterior era una gabardina, robusta, impermeable pero transpirable, e máis lixeira que as actuais. O aire que quedaba atrapado entre as outras sete capas que levaba con iso protexía do frío. Sábese que o aire inerte é un gran illante e así o confirmou Hoyland. Segundo el, estivo moi doce e caloroso, mesmo cando o vento sopraba.
Hoyland tamén ve moi ben a roupa de fondo que percorreu Mallory. Xunto aos materiais sintéticos utilizados polos montañeiros actuais, a roupa interior vella é moito máis rica, adáptase mellor ao son e, ademais, non ole tan mal cando súan.
En xeral, o traxe antigo adáptase mellor aos movementos que o actual e é máis cómodo e protexe ben do frío e a humidade. Cabe destacar que o calzado e as luvas de Hoyland eran similares aos de Mallorca e que non tivo ningún problema. Así que Hoyland cre que, polo menos, as roupas non lles impediron chegar á cima.
Chegaron Mallory e Irvine? Van vincular probas? O tempo dirao.
Publicado en 7K.