Coidado, non estrague os fósiles
2007/02/11 Rementeria Argote, Nagore - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa
![](Images/T070211-7k.jpg)
En moitos casos trabállase en xacementos en función das necesidades e normalmente non se toman medidas paira evitar a contaminación dos fósiles. (Foto P. Olmert, NSF)
O paleontólogo do laboratorio debe facer milagres paira extraer o material xenético dun fósil, sobre todo si este recibiu este tratamento convencional. Con todo, púidose estudar o material xenético de moitos fósiles prehistóricos: o mamut, o oso da cova, o home de Neanderthal... por citar algúns. Pois imaxínache o que se lograría si os fósiles tratásense doutra maneira, dunha maneira especialmente pensada paira a conservación do material xenético.
Do xacemento ao laboratorio
O estudo do material xenético ha suposto un gran avance na paleontología. Por iso, quérese sacar o máximo partido a este recurso e estase pedindo e pedindo que se recollan os fósiles de forma adecuada.
Paira conservar o material xenético dun fósil, non é bo retirar o chan adherido ao fósil, e recoméndase conxelalo canto antes. De feito, o fósil permaneceu no mesmo medio durante miles de anos, case á mesma temperatura. Pero ao saír deste medio, moitas veces o fósil pasa a un ambiente máis cálido e o seu material xenético deteriórase.
![](Images/T070211-a-7k.jpg)
A análise do material xenético dun fósil, é dicir, do ADN, require o máximo de material. (Foto: FMC Corporation)
Ademais, convén non contaminar o material xenético do fósil, nin co actual (por exemplo, co persoal do xacemento) nin con outros fósiles. En moitos xacementos, una vez recollidos os fósiles, procédese á súa limpeza conxunta con auga. En consecuencia, o material que contén un fósil pode ser extraído e transferido dun fósil a outro (o óso, por exemplo, é un material moi poroso ao que se accede facilmente desde o exterior).
Por iso, convén non limpar os fósiles. E os que teñen contacto directo cos fósiles deberían usar traxes de protección: luvas, delantal, etc. En definitiva, deberían empregar medidas similares ás utilizadas no laboratorio no xacemento paira evitar a contaminación dos fósiles.
Diferenza significativa
Durante os últimos séculos, o método tradicional de recollida de fósiles e pegadas foi útil, xa que se centraba principalmente na forma do fósil. E hai que recoñecer que, aínda que non é apropiado, os fósiles recollidos nos museos utilizáronse paira analizar o ADN antigo. Pero está claro que a nova técnica é máis adecuada e dá mellores resultados.
![](Images/T070211-b-7k.jpg)
Os ósos fósiles son porosos polo que son relativamente fáciles de contaminar con materiais externos. (Foto G. Grieco, Penn State)
Paleontólogos do Instituto Jacques Monod de París comparan os resultados entre a recollida tradicional de fósiles e a realizada nunha contorna máis estéril. Paira iso utilizáronse fósiles recollidos en dous períodos diferentes, procedentes dunha especie de gando desaparecida. Os fósiles son ósos do mesmo gran: uno deles foi recollido en 1947 e estivo no museo, e o outro se recolleu en 2004 tomando medidas paira a conservación do material xenético, conservándoo até agora a -20ºC.
Pois ben, do fósil que estivo no museo non puideron extraer material xenético. De todos os outros fósiles. Por tanto, a diferenza entre ambos os métodos é evidente. E aínda que a propia intuición tamén o mandaba, agora hai probas claras paira dicir que os fósiles se deben recoller o máis estériles posible.
Publicado en 7K.
![](https://elia.eus/static/elhuyar/img/elia_RGB.png)
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia