}

Renovables en invernadoiros

2009/01/01 Kortabitarte Egiguren, Irati - Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria

O uso desproporcionado da enerxía non só afecta negativamente ao medio ambiente. Nos últimos anos, os custos enerxéticos medios dos invernadoiros víronse incrementados, entre outros ao encarecemento dos prezos dos combustibles. Paira combatelo, os expertos propoñen sistemas baseados en enerxías alternativas paira quentar invernadoiros: caldeiras de biomasa, paneis solares termodinámicos e enerxía geotérmica, entre outros.
Renovables en invernadoiros
01/01/2009 | Kortabitarte Egiguren, Irati | Elhuyar Zientzia Komunikazioa
(Foto: Neiker-Tecnalia)

Cando falamos de fontes de enerxía alternativas, falamos de fontes de enerxía alternativas aos combustibles fósiles. Na actualidade, o abastecemento enerxético baséase principalmente na combustión de combustibles fósiles. O uso de enerxías alternativas ten un dobre obxectivo nos invernadoiros: por unha banda, pretenden reducir os custos enerxéticos dos invernadoiros e, por outro, reducir o impacto ambiental.

Nesta liña, Neiker- Tecnalia puxo en marcha en Derio un invernadoiro climatizado con enerxías alternativas. Nesta iniciativa, por primeira vez combinouse una caldeira de biomasa con paneis solares termodinámicos paira a produción dun invernadoiro. Así mesmo, a Deputación Foral de Gipuzkoa porá en marcha un invernadoiro que se quentará con enerxía geotérmica no Parque Natural de Pagoeta en Aia.

Biomasa

No invernadoiro de Derio teñen dous grandes retos. "Por unha banda, queremos reducir os gastos, xa que o prezo dos combustibles tradicionais é moi elevado, e doutra banda, queremos mellorar o rendemento e a calidade da colleita. Desta maneira, poderemos ofrecer produtos propios dunha época do ano", explica Patrick Riga, investigador de Neiker-Tecnalia.

As caldeiras de biomasa utilizan como combustible madeira e outros residuos orgánicos, xerando una potencia de 400 kW --a maior potencia utilizada até a data paira a climatización de invernadoiros.

"Son caldeiras ecolóxicas, é dicir, funcionan con restos orgánicos como cascas de améndoas, ósos de oliva, pellet, serrín, etc.", engade. Desde os camións descárgase a pellet a un silo. A continuación, mediante un mecanismo denominado infinidade deste silo, o forno aliméntase automaticamente con pellet. A calor que xera este forno pode quentar a auga a 80-90 graos centígrados, que quenta o aire do invernadoiro a través de varios condutos terrestres.

Nas caldeiras de pellet o proceso está moi optimizado, polo que se consegue una alta eficiencia.
Neiker-Tecnalia

"A enerxía que se obtén destas caldeiras de biomasa é máis económica que a que se obtén de calquera caldeira alimentada con combustibles fósiles como o petróleo, o gas natural ou o propano", subliñou Riga. A tecnoloxía tamén ten moito que dicir. De feito, hai uns anos a eficiencia das caldeiras era, como máximo, do 70%. Actualmente a súa eficiencia é do 90-95%. Melloraron moito.

Enerxía solar

En canto aos paneis solares termodinámicos, a auga non pode quentarse tanto como coa caldeira, senón que se almacena a 45-50ºC. Esta auga leva desde varias tubaxes de polietileno até os substratos do invernadoiro. "En definitiva, o obxectivo é quentar as raíces. É dicir, quentamos os pés ás plantas", di Riga.

Os paneis solares termodinámicos traballan nun circuíto pechado. O sistema consta dun compresor e un intercambiador de calor. Este sistema consiste na incorporación dun gas a baixa temperatura, é dicir, na súa fase líquida, e a súa dispersión a través do circuíto de paneis solares termodinámicos. Ao quentar a placa, este líquido convértese en gas. A continuación, este gas volve ao compresor. Alí o gas comprímese, volve á fase líquida e xérase calor. Esta calor pasa polo intercambiador de calor e a auga que se utilizará paira quentar o invernadoiro quéntase. Trátase dun sistema de alta eficiencia enerxética, xa que por cada kW utilizado xéranse entre 3 e 8 kW.

Así mesmo, este sistema reduce considerablemente as emisións de dióxido de carbono á atmosfera. Segundo Riga: "Nun invernadoiro quentado con gasóleo emítense á atmosfera entre 28 e 77 toneladas de CO 2 por mil metros. É moito. Con todo, a utilización de placas termodinámicas permite evitar a emisión de dióxido de carbono á atmosfera se se utiliza enerxía eléctrica limpa".

Combinando ambos os tipos de enerxía conseguen quentar a auga e amornar os invernadoiros. Desta forma conséguese una temperatura óptima dentro do invernadoiro. Obtéñense as condicións que terían as plantas na súa época natural de produción e que poden dar os seus froitos continuamente.

A desvantaxe das instalacións de paneis solares termodinámicos é que necesitan gran espazo.
Neiker-Tecnalia

Ademais, reducindo o gasto en consumo e tendo dispoñible a colleita dunha tempada ao longo de todo o ano, diminúe considerablemente o prezo do produto final. É máis, este sistema pode ofrecer a posibilidade de competir con produtos importados do exterior, aínda que non sexa a época adecuada paira esa colleita.

"De momento neste invernadoiro de Derio producimos tomates e pementos ao longo de todo o ano e a partir de agora decidiremos que produtos fabrícanse", di Riga. "Actualmente estase traballando na combinación de diferentes fontes de enerxía alternativas co obxectivo de obter o mellor resultado. Por tanto, aínda non podo dicir que un tipo de enerxía sexa mellor que o outro. De feito, á hora de elixir o tipo de enerxía máis adecuado hai que ter en conta os obxectivos da empresa agraria e a súa localización. Por exemplo, nos países asollados, sen dúbida, as placas solares son una gran oportunidade", subliñou.

A calor da terra

O invernadoiro que a Deputación Foral de Gipuzkoa construíu recentemente no Parque Natural de Pagoeta en Aia, será quentado con enerxía geotérmica. Neste invernadoiro crecerán plantas ornamentais. Paira iso queren que a temperatura mínima do invernadoiro sexa de 5 ºC. Hai que ter en conta que nestas paraxes as temperaturas invernais son tamén de -5º C.

Este sistema extrae enerxía do chan. A enerxía transfórmase en calor e transfírese ao acumulador. Desta forma, aproximadamente o 75% da enerxía necesaria obterase da calor do chan. "Tres cuartas partes da enerxía obteranse do chan, aproximadamente. O resto recollerase nunha rede eléctrica", explica Iñaki Puga, técnico de Desenvolvemento Sustentable da Deputación Foral de Gipuzkoa.

Aproveitamento da calor interior da Terra paira quentar o invernadoiro do Parque Natural de Pagoeta en Aia.
Deputación Foral de Gipuzkoa

Por tanto, a bomba de calor geotérmica toma do chan gran parte da enerxía necesaria paira quentar o invernadoiro. Paira quentar o invernadoiro utilizarase a calor extraída do chan e o traballo mecánico realizado polo compresor do sistema. Así, ao absorber 10.600 W de consumo eléctrico desde a rede, este sistema ofrece ao invernadoiro 45.900 W de calor útil.

O sistema presenta un alto coeficiente de rendemento (COP) de 4,4. O coeficiente de rendemento dos sistemas máis potentes é de 7. Ademais, debido a que os cambios de temperatura que sofre o chan ao longo do ano non son moi elevados, a instalación traballa de forma continua a un rendemento óptimo. "Estamos a retocar de última hora e esperamos que este mes ou febreiro estean en marcha", engade Puga.

A biomasa, os paneis solares termodinámicos e a enerxía geotérmica son fontes de enerxía alternativas aos combustibles fósiles, que xunto con outros moitos deben axudar a superar a dependencia dos combustibles fósiles.

Kortabitarte Egiguren, Irati
Servizos
249
2009
1.
038
Enerxías renovables
Artigo
Servizos

Gai honi buruzko eduki gehiago

Elhuyarrek garatutako teknologia