Atlantis, cidade submarina perdida

2001/07/13 Elhuyar Zientzia

• Biologia
• Ozeanografia

No
Atlántico Norte, a 700 metros de profundidade, os oceanógrafos da Universidade de Washington de Seattle descubriron una cidade de mineral. Na rexión coñecida como Atlantis estaba a estudarse una montaña submarina situada a uns 15 quilómetros da dorsal do Atlántico Medio e descubriuse por sorpresa.

A cidade está formada por columnas de cor branca. O máis longo ten una altura de 60 metros e os investigadores puideron comprobar que están engulidos de bacterias. De feito, a cidade está construída en chemineas hidrotermales e desenvolveu vida ao abrigo da calor que se desprende delas.

Os oceanógrafos creen que as condicións destas chemineas son similares ás da mocidade da Terra, polo que as bacterias que alí habitan poden ser “fósiles vivos”. Os estudos preliminares han demostrado que son bacterias capaces de alimentarse tanto do metano como de compostos orgánicos e minerais similares, formando parte de grupos moi antigos.

Ademais de ofrecer información sobre as orixes da vida, a cidade perdida ha demostrado que as chemineas hidrotermales poden producirse en lugares onde non se pensaba. Até agora só se atoparon en dorsais oceánicos, en torno ao magma que salgue do chan; aínda que os
investigadores predixeron que as reaccións entre a auga do mar e os minerais do chan podían dar lugar a chemineas hidrotermales, a proba non chegou até hoxe. As chemineas da cidade perdida están formadas por minerais de carbonato a unha temperatura de 40-70 ºC e son un exemplo dun novo tipo de cheminea hidrotermal.