}

Zortzi zifrek badute bai kontua!

1986/04/01 Aizpurua Sarasola, Joxerra Iturria: Elhuyar aldizkaria

Orain arte, Frantziako telefonoak sei eta zazpi zifrakoak baziren ere, zortzi zifra izatera igaro dira. Badirudi zifra-kopurua handitzeak desegokitasun eta oztopo nabariak ekar ditzakeela, baina ondoren doazkizun lerroetan alderantzizkoa gertatzen dela adierazten saiatuko gara, hots, erabilgarritasun eta etekin handiagoak atera diezaizkiekeela telefonoei.

Berrikuntzaz aurretiko egoera

Lehenengo telefonoa
1875

Berrikuntzaz aurretiko zenbakiak sei zifrakoak ziren probintzietan eta zazpikoak Paris, L'Oise, Lyon, La Moselle eta La Meurthe-et-Moselle -n. Zenbakitze era hau orain dela 30 urteko plangintza batean asmatu zen. Hala ere, hiru aukera zituzten orduko Frantziako Telefonoen arduradunek: plangintza itxi bat, non abonatu baten zenbakien zifra-kopurua konstante izango bait zen lurralde osoan; plangintza irekia, non zenbakien zifra-kopurua departamentu batetik bestera aldatu egiten bait zen; plangintza erdiirekia, non aipatutako bi plangintzen arteko erdibide bat aukeratzen bait zen.

Frantziak, 1955. urtean, plangintza itxia aukeratu zuen. hortaz, Frantzian sei zifrako 65 zona zeuden (hau da, zifra bakoitza Otik 9ra alda daitekeela kontutan hartuz, 10 6 . 65 = 65 milioi telefono-zenbaki posible teorikoki eta zazpi zifrako lau zona (hau da, 10 7 .4=40 milioi zenbaki posible).

Baina, nahiz eta teorikoki 105 milioi (65+40) zenbaki erabilgarri izan errealitatean 32 milioi inguru soilik erabil zitezkeen. Paris-en, adibidez, 10 milioi zenbaki teorikotik 4 milioi erabil zitezkeen eta probintziatan milioi batetik 384.000 zenbaki.

Garai bateko telefono automatikoen sare baten zentrala.

Galera hauen arrazoiak ondokoak dira:

    abonatu berrien kopurua geometrikoki hazten delako urtez urte (1,3 milioi 1984. urtean)
    telefonoaren erabilpen berriak asko garatu direlako (Minitel, telecopie, modem,...)
  • enpresek beren zerbitzu desberdinetan zenbaki-kopurutik 15a betetzen dutelako.

Zergatik ez da sistema irekia aukeratu?

Arestian aipatu dugu sare telefonikoaren berrikuntza hiru era desberdinetara egin zitekeela. Japonian adibidez, sistema irekira jo zuten. Zergatik ez Frantzian?

Bi arrazoi nagusitu dira sistema itxira jotzeko.

Alde batetik oso garestia izango litzatekeelako eta bestetik, Frantziako konmutadoreak (%50 elektromekanikoak) berez horrelako aldaketarik onartzen ez dutelako, zeren eta hamar urtetan gutxienez (zentral elektronikoak berritzeko behar den denbora) gaur egungo sistema itxiarekin jarraitu beharko bait litzateke.

Berrikuntza honetan partaide den Claude Peyradel jaunak hauxe esana du: " plangintza honen bitartez errekurtso finantzarioak eta bezeroen beharrak orekan jarri dira ". Hortaz, 1985eko Azaroaren 25ean gaueko hamaiketan 22.000 teknikariri esker ekin zitzaion aldaketari.

Baina iraultza honek denbora gutxi iraungo du, zeren Claude Peyradel en hitzetan, hemendik hamar urtera 9 edo 10 zenbakira i garo beharko bait da.

Posibilitate berriak

Aurreko atal batean aipatu ditugu telefonoen erabilpen berriak, hots: minitel, modem, telecopie... Baina, beste posibilitate arruntagoak ere badaude eta hauek osatuko dute atal honen mamia.

Telefono berrien teklatuak ez ditu Otik 9rako zenbakiak bakarrik; bi ikur berezi ere baditu. Hauek "*" eta "#" dira. Ikur hauen bitartez areagotzen dira telefonoen erabilerak.

Demagun bulegoan jaso nahi ditugula etxera egiten dituzten dei guztiak. Horretarako " 'behin-behineko bihurpen " -zerbitzua erabili behar da. Zerbitzu hau erabili ahal izateko, hartu etxeko telefonoa eta seinalea entzun ondoren "*21 *" markatu eta segidan deiak jaso nahi dituzun telefonoaren zenbakia, azkenik "#" sakatuz Hemendik aurrera zure etxera egindako deiak, arestian markatutako telefonora transferituak izango dira.

Probintzia batetik bestera (Paris kanpo) hots egiteko 8 zenbaki markatu behar dira. Parisetik probintziatara 16a +8 zenbaki eta probintziatatik Parisera 161a + 8 zenbaki.

Gerta daiteke zure telefonoak dei asko jaso ahal izatea eta zuk guztiei erantzun nahi izatea. Honela bada " dei-seinalea gordetzeko " zerbitzua erabil daiteke. Horretarako "*43#" markatu eta kito. Hortik aurrera telefonoz hitzegiten zaudenean, norbaitek hots egiten badizu, etengabeko soinu luzea entzungo duzu aparatuan, eta beraz, zure esku gelditzen da lehenengoarekin hitzegiten jarraitzea edota dei berrira igarotzea.

Eta goizeko zazpi t'erdietan esnatu nahi izango bazenu, nahikoa da "*55*" eta segidan "07 30" (ordua, noski) markatzea.

Aipatutako zerbitzuekin ez da bukatzen, noski, telefonoaren erabilpen-eremua eta hurrengo urtetan beste batzuk asmatuko dira. Baina. zerbitzuok kostu handia dutela eta aparatuak nahiz zentralak ezaugarri bereziak bete behar dituztela esateak, oinak lurrean jar erazten dizkigu eta ametsetik esnarazi. Kontuz! askotan gaurko ametsak etzi modaz pasatzen dira eta.

Telecom txartelaren bitartez, horretarako prestaturik dauden kabinetatik hots egin daiteke. Horretarako 10 zenbakia markatu eta operadoreari txartelaren zenbakia eman. Honela hots egitearen kostua emandako zenbakiaren kantura kargatzen da. Telecom txartela hiru motakoa izan daiteke: nazionala, nazioartekoa eta sozietatekoa. Azken honen bitartez hamar zenbaki desberdinetara hots egin daiteke. Hori bai, kabina berak txartelak irakurtzeko prestatuta baldin badago, ez duzu operadoreari hots egin beharrik.

Kabina hauetan telecarte txartelak ere erabil daitezke Txartel hauek 40tik 120 arteko " pauso "ak meta ditzakete Hortaz, pauso guztiak erre arte hots egin daiteke Etengabe dakigu zenbat pauso gelditzen zaizkigun kabinan bertan dagoen pantailatxo baten bidez.

Gai honi buruzko eduki gehiago

Elhuyarrek garatutako teknologia